Parafia Królowa Górna

Radujmy się!
"W tym dniu wspaniałym wszyscy się weselmy" – śpiewaliśmy dzisiaj w psalmie responsoryjnym. Powód do wielkiej radości podpowiada nam modlitwa mszalna: "Boże, Ty w dniu dzisiejszym przez Twojego Syna pokonałeś śmierć i otworzyłeś nam bramy życia wiecznego". Radujemy się dzisiaj, ponieważ Chrystus prawdziwie zmartwychwstał. O tym wydarzeniu zaświadcza słowo Boże głoszone dzisiaj we wszystkich kościołach świata oraz modlitwy liturgiczne.

Wiara w zmartwychwstanie
W tym miejscu przypomina mi się anegdota o pewnym księdzu, który w uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego wygłosił takie kazanie: „Chrystus prawdziwie zmartwychwstał, ale wy i tak w to nie wierzycie”. Po tych słowach zszedł z ambony i nic więcej nie powiedział. Powiem szczerze, że czasem pojawia się pokusa, aby uczynić tak samo. Może takie szokujące kazanie zmusiłoby nas do głębszej refleksji nad sensem zmartwychwstania Chrystusa. Moglibyśmy także sprawdzić naszą wiarę dotyczącą zmartwychwstania, które obiecał nam Chrystus. Zmartwychwstanie Chrystusa daje nam pewność naszego zmartwychwstania, czyli życia wiecznego. To jest główne orędzie dzisiejszej uroczystości – Chrystus przez swoje zmartwychwstanie pokonał grzech i śmierć i w ten sposób wyzwolił nas z ich niewoli. Odtąd mamy dążyć do tego, co w górze, jak powiedział św. Paweł. Górą jest niebo i wieczna szczęśliwość.

Michał Anioł i życie wieczne
Wielki artysta epoki renesansu Michał Anioł zwierzył się kiedyś pewnej hrabinie: – Mam już 86 lat i ufam, że wkrótce Bóg wezwie mnie do siebie.
– Ach, jest pan już zmęczony życiem? – zapytała hrabina.
– Nie – odparł wielki artysta – jestem właśnie stęskniony do życia. 
Zaskakująca odpowiedź wielkiego mistrza. Tuż przed śmiercią mówił o tęsknocie do życia. Nie myślał o życiu ziemskim. Myślał o życiu, które miało się dopiero rozpocząć, myślał o życiu wiecznym. On prawdziwie wierzył w zmartwychwstanie. Znając artystyczny dorobek Michała Anioła, możemy powiedzieć, że jego nadzieja była całkowicie uzasadniona. Przez całe swoje życie służył swoimi talentami Bogu i ludziom. Do dziś możemy podziwiać jego arcydzieła.

Uczniowie i pusty grób
Jednak nie tylko ludzkie dzieła dają nam pewność życia wiecznego. Dziś zapewnia nas o tym życiu słowo Boże i modlitwa Kościoła. Św. Jan opisał nam w Ewangelii doświadczenie pustego grobu. Wraz z Piotrem zaalarmowani przez kobiety udali się z pośpiechem do grobu. Zastali grób pusty. Pozostały tylko płótna, którym było owinięte ciało Jezusa. Oni uwierzyli, że Jezus prawdziwie zmartwychwstał. Ta wiara dała im moc do znoszenia przeciwności i prześladowań dla Jezusa. Wierzyli, że ich przeznaczeniem stało się prawdziwe życie w wieczności.

Nawrócenie Korneliusza
Św. Piotr głosi dobrą nowinę o zmartwychwstaniu Chrystusa w domu Korneliusza, rzymskiego centuriona mieszkającego w Cezarei. Moc świadectwa Piotra sprawia, że cała rodzina uwierzyła i przyjęła chrzest. Oni uwierzyli, że wiara w Jezusa Chrystusa i przyjęcie Jego słowa jako sposobu życia dają gwarancję prawdziwego życia. Od tamtej chwili ukierunkowali własne życie ku niebu i wieczności.

Powroty do Boga
Zdajemy sobie sprawę, że jako ludzie wszyscy jesteśmy grzesznikami. Zdarzały się w naszym życiu momenty, kiedy byliśmy bardzo daleko od Boga. Czy byliśmy wtedy szczęśliwi? Pewnie, trudno jednoznacznie odpowiedzieć na to pytanie. Czuliśmy wtedy duchową śmierć i doświadczaliśmy bezsensu życia. Jednak kiedy wracaliśmy do Boga, choćby przez wyznanie swoich grzechów w sakramencie pokuty i pojednania, czuliśmy się lżej. Wielu ludzi mówi, że po spowiedzi czują się, jakby narodzili się do nowego życia. Przeżywają małe zmartwychwstanie.

Uczestnictwo w Eucharystii
Sakrament chrztu zanurzył nas w śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa. Już tu, na ziemi, uczestniczymy w Jego zmartwychwstaniu, czyli prawdziwym życiu. Niech uczestnictwo w Eucharystii, która odnawia w nas chrzcielny dar przynależności do Chrystusa, pomoże nam osiągnąć zmartwychwstanie do życia wiecznego.