Parafia Królowa Górna

We wrześniu 1953 roku ogłoszono wyrok w sprawie ordynariusza diecezji kieleckiej bp Czesława Kaczmarka, obok niego wyroki usłyszało trzech innych księży i siostra zakonna. Zarzucano im działanie na szkodę ZSRR w tym szpiegostwo, współpracę z niemieckim okupantem. Oskarżonych skazano na wieloletnie więzienie. Również we wrześniu internowano prymasa Polski kard. Stefana Wyszyńskiego, między innymi za niepotępienie skazanego cztery dni wcześniej bp Czesława Kaczmarka. Osoba Prymasa była bardzo niewygodna władzom komunistycznym, gdyż zdecydowana postawa księdza i troska o niezależność kościoła nie pozwalała komunistom manipulować i podporządkować sobie całego Kościoła w Polsce. Prymas internowany był w Rywałdzie, Stoczku Warmińskim, Prudniku i w Komańczy. Na ten okres przewodniczącym episkopatu został biskup łódzki Michał Klepacz. Pod nieobecność internowanego Prymasa 17 grudnia nagłośniono ślubowanie episkopatu na wierność PRL, hierarchia zmuszona była na zdeklarowanie swojego lojalizmu wobec reżimu. Większość księży pozostała niezłomna i odmawiała składania ślubów na wierność komunistom. Niestety nie odbyło się bez zastraszania, szykan i wszelakich różnych prowokacji zgotowanych przez funkcjonariuszy niezłomnym księżom za ich twardą i zdecydowaną postawę.

Pod koniec 1953 roku z Polski zbiegł Józef Światło wicedyrektor departamentu X MBP. Oddał się w ręce amerykańskiego wywiadu, mimo to w Polsce długo myślano, że został on porwany przez amerykański wywiad. 28 września 1954 roku Radio Wolna Europa nadało pierwszą audycję z udziałem zbiegłego Józefa Światły. Od tego dnia aż do 28 grudnia 1954 roku nadawano codziennie audycje, w których Światło przedstawiał kulisy działania bezpieki i mechanizmu PRL. Kreślił wizerunki postaci najwyższych dostojników państwowych w tym Bolesława Bieruta, Jakuba Bermana, Hilarego Minca. Pokazywał mechanizmy instalacji systemu komunistycznego przez Stalina w Polsce, wyjawił sprawę współpracy PPR okupantem niemieckim przeciw władzom Polskiego Państwa Podziemnego i AK. Opisał także metody walki z Kościołem Katolickim, przejęcia kontroli nad wszelkimi organizacjami, czy też nad sferą całej kultury. Nie omieszkał wspomnieć o fałszowaniu wyborów, także o organizowaniu pokazowych procesów,  przedstawił w jaki sposób preparowano fikcyjne zarzuty i podporządkowano cały aparat prokuratorsko – sądowniczy. 25 października 1954 roku Polska Agencja Prasowa wydała oficjalny komunikat, w którym władze PRL próbowały oczyścić się z tych wszystkich informacji, zrzucały cały ciężar opisywanych informacji na samego Światłe.

7 grudnia 1954 roku rozwiązano Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego. W jego miejsce utworzono Komitet do spraw Bezpieczeństwa Publicznego oraz Ministerstwo Spraw Wewnętrznych. Następujące zmiany przeprowadzono w każdym kraju bloku komunistycznego. Minister Bezpieczeństwa Publicznego Stanisław Radkiewicz został usunięty z MBP, następnie objął  stanowisko ministra PGR. Na czele Komitetu ds. Bezpieczeństwa Publicznego stanął Władysław Dworakowski. W nowopowstałym Komitecie pozostały wszystkie piony odpowiedzialne za inwigilację polityczną. Do MSW, który objął  Władysław Wicha przeniesiono sprawy ewidencyjne i meldunkowe ludności, sprawy paszportowe, zwierzchność nad MO, ORMO, KBW, WOP, straż pożarną i więziennictwem.