Parafia Królowa Górna

Początki organizacji kościoła prawosławnego w Polsce sięgają czasów unii polsko litewskiej. Wcześniej prawosławni dostali się pod  panowanie litewskie, podczas gdy metropolia kijowska została włączona do Litwy. Z metropolii tej wyodrębniono metropolię litewską ze stolicą w Nowogródku w 1299 roku, później metropolię halicką ze stolicą w Haliczu w 1302 roku. Po zburzeniu Lwowa przez Mongołów, stolicę metropolii przeniesiono do Włodzimierza. Tam metropolita włodzimierski nie zgodził się na istnienie metropolii halickiej, którą zniósł w 1347 roku.  Po przyłączeniu Rusi Czerwonej przez Kazimierza Wielkiego w 1370 roku powołano ponownie metropolię halicką, lecz wkrótce powstało tam arcybiskupstwo łacińskie, a arcybiskup łaciński uznał się za jedynego zwierzchnika religijnego na tym terenie. Metropolia halicka została zlikwidowana, a ludność prawosławna terenu Rusi Czerwonej i Wołynia została podporządkowana w 1415 roku prawosławnej metropolii litewskiej ze stolicą w Nowogrodku. Metropolia litewska jednak nie została uznana przez metropolitę moskiewskiego, dopiero w 1458 roku nastąpiło formalne oddzielenie metropolii moskiewskiej od metropolii polsko – litewskiej. W tym czasie metropolia polsko litewska liczyła arcybiskupstwo połockie oraz biskupstwa: czernichowskie, łuckie, włodzimierskie, przemyskie, smoleńskie, turowskie, chełmskie i halickie. Podział ten został dokonany przez papieża Piusa II, wtedy kiedy uznano unię florencką. Ciąg dalszy nastąpi…